Αντίο καλή μου Μητέρα

Όταν έχεις την τύχη να βρίσκεις την μητέρα της γυναίκας σου να σε αγαπά σαν γιό της τότε η ευτυχία σου είναι διπλή γιατί εκτός από την ευλογία της καλής συντρόφου αποκτάς και μια δεύτερη μάνα.

Όταν όμως έρχεται η ώρα να αποχαιρετήσεις την πεθερά σου για το ταξίδι της στον ουρανό τότε ο πόνος είναι εξίσου μεγάλος όπως να χάνεις την πραγματική σου μητέρα. Ξέρω, νιώθω την παρουσία της γύρω μας και την εξαίσια καλοσύνη της να συνεχίζει να αγκαλιάζει με ένα θαυμαστό τρόπο το σπίτι μας, την οικογένεια μας - ενώ πνευματικά την νιώθω κοντά μου, πονώ και θλίβομαι συχνά νιώθοντας έντονα την φυσική, υλική απουσία της.

Ένα κορμί τόσο μικρό, χωρούσε μια τόσο μεγάλη ψυχή. Μια ψυχή που ακόρεστα έδινε την αγάπη της σε ολα τα παιδιά της και εγγόνια της. Ποτέ δεν την άκουσα να παραπονεθεί για κανένα - ποτέ δεν κατηγόρησε κανένα - μα και ποτέ δεν προκάλεσε το μίσος και την κακία κανενός. Δεν έβλαψε κανένα, από ζώο μέχρι άνθρωπο. Κανείς δεν βρήκε μια κακία να εκφράσει, ένα παράπονο να ψελίσει για κάτι κακό που έκανε η γλυκίτατη Μηλιά μας.

Δεν παραπονεθηκε ποτέ - δεν την άκουσα ποτέ να πει ότι ξεχάσαμε να πάμε να την επισκεφτούμε. Αν εμείς εκφράζαμε κάποιο παράπονο για κάποιο θα μου έλεγε "εν πειράζει γιε μου". Αυτό το "γιε μου" ήταν ξεχείλιζε από αγάπη και συμπόνια. Πότε δεν προσπάθησε να τονώσει το παράπονο μας ή να δώσει φλόγα στο μίσος, τουναντίον προσπαθούσε πάντα να καταλαγιάσει το θυμό μας.

Εζησε δύσκολα χρόνια μέσα στην φτώχια και τη δυσκολία. Μεγάλωσε όμως με φροντίδα και αγάπη τα παιδιά της και τους έδωσε το ήθος και την ανθρωπιά που θάπρεπε να πάρουν. Μέσα στα δύσκολα χρόνια την έζησα τα λίγα αυτά που της απέμειναν μέχρι φέτος και ένιωσα την ευτυχία που κατάφερε να ζήσει. Η ευτυχία της δεν πηγάζει από τα υλικά αγαθά που στερήθηκε αλλά από την ευλογία που είχε να μεγαλώσει παιδιά, εγγόνια και να τους βλέπει να προκόβουν.

Με έβαλε με αγάπη στην αγκαλιά της και με έζησε σαν γιό της. Είχα την ευτυχία να την γνωρίσω και να ζήσω κοντά της όμορφες στιγμές με την οικογένεια μου.

ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ - Μαζί μας είναι πάντα και μας βλέπει χωρίς πόνο πια, με την ίδια περίσσια αγάπη που μας είχε. Νιώθω την ανακούφιση της τώρα που λυτρώθηκε από το γήινο κορμί της να κάνει πιο έντονη την παρουσία της από πάνω μας. Μας προσέχει και μεσιτεύει για μας στο Θεό.

Έχω τώρα ακόμα ένα άγγελο να με προσέχει από κάθε κακό και λύχνος νάναι στο σκοτάδι για να με καθοδηγεί στην ηρεμία που πάντα την κατήχε.

Δεν είναι αντίο αυτό που γράφω γιατί νιώθω ότι δεν έχεις φύγει. Μπορει να μη σε βλέπω με τα μάτια μου όμως σε νιώθω με τα μάτια της ψυχής μου. Θα είναι πάντα γραμμένο το όνομα σου στην καρδιά μου με ανεξίτηλο μελάνι γιατί το μελάνι της αγάπης δεν σβύνεται ποτέ. Θα έρχομαι στο κομητήριο να σου μιλώ γιατί εκεί παράξενα νιώθω ότι έρχομαι πια στο νέο σου σπίτι - παρόλο που ξέρω ότι η ψυχή σου είναι πια στον ουρανό.

Ξέρω ότι με ακους, με νιώθεις και διαβάζεις τη σκέψη μου... ξέρω ότι είσαι εδώ...

Καλή σου μέρα μητέρα μου - κάθε μέρα που έρχεται θα σου λέω καλημέρα γιατί ξέρω ότι θα ξυπνώ και θάσαι εκεί κοντά μου. Αν βλέπεις ένα δάκρυ να κυλά, μη μου στεναχωριέσαι, ξέρω ότι ξέρεις που χαίρομαι που λυτρώθηκες από τον πόνο, ξερεις ότι νιώθω την ανακούφιση σου, ξέρω και νιώθω την αγάπη σου που με περιβάλλει συνεχώς...

Καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση όταν θα έρθει η ώρα

ο γιος σου